میانه‌اش مغفرت...
۱. امسال ماه رمضون رو بعد از مریض‌داریِ بچه‌ها، با کسالتِ اندکی شروع کردم و خوش‌خوشانم بود که توانایی روزه‌گرفتن رو دارم و با رسیدگی به خودم از افطار تا سحر و خوردن دم‌نوش‌ها و بخوردادنِ مکرر و داروها و... می‌تونم روزه‌هام رو بگیرم؛ اما یهو به خودم اومدم و دیدم که بیماریم غلبه کرده و دیگه نمی‌تونم ادامه بدم؛ برای همین چند روزی توفیق روزه‌داری نداشتم؛ هرچند با روزه‌نگرفتن هم داشتم اطاعت امر خدای خوبم رو می‌کردم اما کیه که ندونه وقتی ماه رمضونه و تو نمی‌تونی روزه بگیری، چقدر دلت می‌گیره و حسرت لحظات سحر و افطار رو به دلت داری؛ خداروشکر برای سلامتی و تندرستیِ دوباره...
۲. زود می‌گذره... همیشه زود می‌گذره... اولش که می‌خوای واردش بشی، از ذوقِ یک‌ماه مهمونیِ خدا توی آسمونا سیر می‌کنی ولی بعد اینقدر زود می‌گذره که یهو به خودت میای می‌بینی نیمی ازش رو پشت‌سرت گذاشتی و عن‌قریبه که نیمه‌ی باقی‌مونده‌اش هم عین نیمه‌ی اول مثل برق و باد بگذره و تو فقط مات و مبهوتِ گذرِ زودهنگامش بشی...
۳. همیشه رادیو ایران بلااستثناء دعای سحر رو با صدای استاد صالحی پخش می‌کرد، ولی امروز سحر، دعا با صدای نوستالژی استادِ دیگه‌ای پخش شد که اسمشون رو یادم نیست؛ آقای یار میگه صالحی یه چیز دیگه‌ست؛ همینقدر براش مهمه که نشست موج‌های رادیو رو اونقدر بالا و پایین کرد تا شبکه‌ای رو پیدا کنه که استاد صالحی دعای سحرش رو بخونن؛ سحر امروزمون هم مزیّن به نوای استاد صالحی شد از رادیو ورزش :)
۴. آشپزی دو سه ساعت مونده به افطار برام لذتبخشه؛ گاهی همزمان دو نوع غذای مختلف رو برای افطار و سحرِ فرداش دارم آماده می‌کنم؛ این کار رو فقط یک ماه از سال انجام میدم و اونم ماه رمضونه؛ اوقاتِ غیر ماه رمضون، اکثراً یک وعده غذا می‌پزم و همون غذا رو در دو وعده می‌خوریم بجز مواردی که از سمت پادشاهان خونه دستور برسه و بخوام فست‌فود برای شام درست کنم :)
۵. دلم می‌خواد مهمونیِ افطاری بدم، کِی جور بشه خدا می‌دونه؛ فعلا دلم خوشه به سفره‌ی افطاری مسجد محل که قراره شب میلاد امام حسن (ع) پهن بشه و با همسایه‌ها و هم‌محله‌ای‌ها افطار کنیم؛ چقدر خوبه این دورهمی‌ها؛ چقدر به بچه‌ها خوش بگذره :)
۶. صبح از خونه می‌زنه بیرون و کمی بعد از افطار می‌رسه خونه؛ خسته و کوفته و دهان روزه؛ اما پشت در خونه روزی نیست که خنده روی لبش نباشه؛ من راحت توی خونه هروقت بخوام استراحت می‌کنم و می‌خوابم و قصه‌ی غصه‌دارِ ترافیک و متروی شلوغ آویزه‌ی روز و شبم نیست؛ اجرش پیش خدا قطعاً خیلی بالاست؛ خدا بهت قوت و سلامتی و سربلندی بده آقای یار :)
