دوستت دارم، کنارت هستم، دلسوز توام و زخم هایت را تاب نمی آورم...

من...

می آیم...

نگران نباش...

 

 

+ شعری و شوری وطنم، وقتی صدای تو، منم، باید که از تو بخوانم... ایرانِ من فقط ببخش صدایم گرفته است این بغض لعنتی نمی گذارد واژه ها را درست ادا کنم، من درد کشیده ام و برای تو همه دردهایم را تاب آورده ام...