در گذر زندگی، گاه های کوتاهی خطوط حرکات من و تو به شکل سینوسی است...

گاهی من آن بالا بالاهایم و تو کوتاه میایی...

گاهی هم برعکس...

و اینگونه زندگی می گذرد و خیلی زود می رسیم به حرکات موازی گونه ی کشدارمان...

+ اگر هردو آن بالا در قله بمانیم و کوتاه نیاییم چه کسی متوجه فتح قله توسط ما می شود؟!!