تو کجایی؟...
و چگونه روزها و سال های زندگیم پی در پی با خوشی ها و ناخوشی ها، شادکامی ها و تلخ کامی ها بی تو گذشت؟!
مرا ببخش که هنوز زنده ام، بی تو...
تو نیستی و این بزرگترین حسرت همیشه با من است...
و هنوز مزه ی شیرین آن آخرین لحظات با تو بودن را حس می کنم؛
چه تازه است داغت به دلم...
و چه فراموش نشدنی است تلخی نبودنت که هیچ شیرینی نتوانست از یادم ببردش...
+ به یاد همه عزیزانی که اکنون در کنارمان نیستند؛ روحشان شاد...